‘’Ook al kies je ervoor om alleen moeder te worden, je hoeft het niet alleen te doen’’
Blog van patiënte Mariëtte
Vroeger dacht ik altijd: ‘Kinderen? Aan mij niet besteed’. Doordat ik veel paste op andermans kinderen, zag ik de dagelijkse belasting voor de ouders. Maar toen ik volwassen werd en begon met daten, veranderde mijn kijk hierop. Ik werd me ervan bewust hoe mooi het kan zijn wanneer uit twee mensen iets nieuws ontstaat, wat je wellicht nóg meer liefhebt dan elkaar.
De jaren vorderden. Mijn vriendinnen kregen kinderen en ik ging het steeds meer toelaten om over mijn eigen kinderwens na te denken. Mijn leven verliep volgens plan, alleen de prins op het witte paard was ik nog niet tegengekomen. Langzamerhand ging ik er over nadenken om alleenstaand het moederschap aan te gaan. Spannend en soms ook lastig. Een lange tijd heb ik dit voor mezelf gehouden. Het is zoiets groots… Na wat moed te hebben verzameld, heb ik het gedeeld met vriendinnen en met mijn moeder. Mijn moeder reageerde positief, maar gunde me het moederschap ook ‘op de normale manier’. Mijn vader reageerde warmer dan ik me had kunnen voorstellen.
Informatie verzamelen en keuzes maken
Vervolgens ben ik heel veel informatie gaan verzamelen. Zo ben ik naar de bibliotheek gegaan om mezelf in te lezen over alleenstaand ouderschap. Ook heb op social media naar blogs en groepen gezocht waar alleenstaande moeders hun verhaal deden. Met een alleenstaande moeder die ik ontmoette op sociale media, hing ik ruim twee uur aan de telefoon; ze was negen weken zwanger en had het hele traject zelf doorlopen. Wat een warm gevoel gaf mij dit! In deze periode had ik ook al telefonisch contact met Nij Barrahûs . Ik kreeg daar toen heel fijne antwoorden op mijn vragen.
Toen ik een compleet beeld had gekregen van alleenstaand moederschap, was ik eigenlijk een beetje bang om iemand tegen te komen die mijn beslissing zou doen laten wankelen. Want stel dat je dé man tegenkomt? Maar eerlijk gezegd, werd ik van het daten onrustig en ongelukkig. Daarom besloot ik om er alleen voor te gaan en mijn pad te volgen. Ik verwijderde de datingapps op mijn telefoon en vond rust. Nu eerst prioriteit geven aan mijn kinderwens! Wie weet komt de prins op een later moment, bedacht ik me.
Mijlpalen
In mijn visie was het niet nodig om naar een ziekenhuis te gaan, immers er was geen medische noodzaak waardoor ik geen kindje kon krijgen. Het was een pure wens waarbij ik praktische hulp nodig had. Daarom ging ik naar Nij Barrahûs , wat ook vanuit mijn woonplaats Groningen goed te bereiken is. Ik koos heel bewust voor het realiseren van mijn kinderwens met hulp van een zelfstandig behandelcentrum, waar écht gekeken wordt naar je als mens, en je geen nummer bent. Mijn voorkeur ging sterk uit naar een anonieme opspoorbare donor, waarbij de kwaliteit en veiligheid vanuit een kliniek gegarandeerd is.
Vanaf het moment dat ik mij bij Nij Barrahûs aanmeldde, volgden er een aantal mijlpalen. De intake was natuurlijk een grote eerste stap. Daarna ging ik in gesprek met de maatschappelijk werkster. Zij zei tegen mij: ‘’Ook al kies je ervoor om alleen moeder te worden, je hoeft het niet alleen te doen’’. Hulp vragen aan mijn omgeving werd een centraal thema in onze gesprekken. Niet alleen als aanstaande moeder, maar ook als mens werd ik er rijker van.
Toen gingen de lichamelijke onderzoeken van start. Eind november 2020 stopte ik met de pil en dacht, dan ben ik alvast een keer echt ongesteld geweest voor het nieuwe jaar van start gaat. Mijn cyclus ging ik bijhouden aan de hand van ovulatietesten en een app, dit gaf me veel inzicht in het functioneren van mijn lijf.
Het kiezen van een donor vond ik een van de grootste uitdagingen. Ik heb zelf onderzoek gedaan op de website van de European Sperm Bank en had al een beeld van de verschillende opties én van het kostenplaatje. Wat voor mij uiteindelijk van doorslaggevend belang werd, was de keuze voor een Nederlandssprekende donor. De keuze voor een donor uit de Nij Barrahus donorbank was vervolgens snel gemaakt. Er werd een match gemaakt op basis van mijn wensen ten aanzien van uiterlijke kernmerken en binnen een maand werd ik gebeld dat ze een geschikte donor hadden gevonden. Dit was mijn eerste echte juichmoment!
Kom beslagen ten ijs!
Over een paar dagen heb ik mijn eerste inseminatieafspraak staan. Natuurlijk vind ik het spannend, maar ik vind afleiding in mijn werk en in hobby’s.
Mijn belangrijkste tip voor andere vrouwen die alleen voor een kindje willen gaan is: kom goed beslagen ten ijs. Informeer jezelf goed en blijf objectief, houd voor ogen dat je zorgvuldig wilt handelen, ook naar je toekomstige kindje. Stel vragen aan andere vrouwen, bijvoorbeeld op social media. Je kunt aan deze wensmoeders alles vragen, ook de vragen waar je je misschien ongemakkelijk bij voelt. Maak keuzes vanuit je hart en je verstand, want wie weet volgt er een wondertje voor de rest van je leven.
