Ruben en Marleen zijn na een behandeltraject bij Nij Barrahûs de trotse ouders geworden van zoon Mels (nu 1,5 jaar oud). In de Week van de Vruchtbaarheid delen zij hun verhaal!
Marleen; In 2019 zijn we na driekwart jaar thuis proberen zwanger te raken, doorverwezen naar een gynaecoloog in het streekziekenhuis. Na een aantal afspraken kwamen ze tot de conclusie dat Ruben en ik samen waarschijnlijk nooit een kind zouden gaan krijgen. Een keiharde boodschap. De grond verdween onder onze voeten.
Kiezen voor expertise
Marleen; Omdat in het ziekenhuis duidelijk was geworden dat we beide een medische indicatie hadden, kozen we voor expertise en dit vonden we bij Nij Barrahûs.
In januari 2020 startte ons traject. Het was de corona tijd, dus ging ik naar de meeste afspraken alleen. In de kliniek sprak ik met andere vrouwen die daar voor behandelingen kwamen. Zo kwam ik erachter dat er zoveel mensen zijn die hetzelfde doormaakten als wij.
Omgeving
We stonden altijd heel nuchter in ons traject. Dat was ook uit zelf bescherming omdat je niet weet of je wens in vervulling gaat. De tips van andere mensen vond ik vaak pijnlijk en lastig om mee om te gaan. Uitspraken als ‘’ Je moet er niet zo mee bezig zijn’’ of ‘’ Ga op vakantie, dan komt het spontaan wel’’ hielpen me totaal niet. Ook als mensen goedbedoeld zeiden ‘’Het komt goed!’’ antwoordde ik steeds vaker; ‘’ Dat weet je niet’’. Je hebt in een fertiliteitstraject namelijk geen garanties.
We leerden gaandeweg om onze grenzen aan te geven en ook gewoon te durven zeggen; ‘’Nee, het gaat nu even niet goed’’. Ik leerde om de bal eens terug te kaatsen naar mensen in plaats van in de verdediging te schieten. Door te zeggen ‘’Wat bedoel je met die opmerking?’’ gaat de ander nadenken over wat er gezegd is.
IUI rondes
Na een aantal IUI pogingen begonnen we in juni 2020 met een nieuwe ronde hormonen. Van de hormonen heb ik veel last gehad. Ik werd er heel emotioneel en onredelijk van.
De echo die in deze IUI ronde werd gemaakt zag er niet goed uit. Ik had vocht in mijn ene eileider zitten. Een zogenaamde hydrosalpinx en de enige optie was een operatie. Tijdens de operatie bleek ik endometriose te hebben wat verwijderd is. Mijn eileiders bleven gelukkig beide behouden. Na de operatie hadden we de keuze om meteen door te gaan met de behandelingen.
6 weken na de operatie, bij de vijfde IUI poging, was ik zwanger! Na iets meer dan 2 jaar was het ons gelukt!
Misselijkheid en medicatie zorgde voor een pittige zwangerschap. Ik heb 9 maanden lang veel overgegeven. De bevalling verliep vlot en geweldig! Dat zou ik zo weer doen.
De lach op Mels zijn gezicht neemt al mijn eerdere verdriet en tranen weg. Het is het zo meer dan waard!
Babyshow
Een tijdje gleden zijn we Mels laten zien op de babyshow van Nij Barrahûs. Wat een geweldig moment. Het team wist nog precies wie we waren en wat we hebben meegemaakt. Dat voelde zo warm en vertrouwd.
In januari 2023 beginnen we met een nieuw traject in de hoop zwanger te worden van een tweede kindje. Deze keer gaan we minder beladen het traject in. We weten wat er gaat komen en we weten dat het kan lukken. We gaan er vol goede moed voor!
